Jaya Jaya Sankara Hara Hara Sankara – How does one respond if someone takes the property of Sri Matam? It did happen and see Sri Periyava’s lesson on how to deal with these situations.
Many Jaya Jaya Sankara to Shri B. Narayanan mama for the great compiling, translation, and drawing.
ஸ்ரீ ரா.கணபதி கண்ட மஹாபெரியவா——series 3—chapter 8
ஸ்ரீ சந்திரமௌளீஸ்வர பூஜையில் பயனாகும் தங்க உத்தரணியைக் காணவில்லை என்று தெரியவந்தது. சந்தர்ப்ப சாக்ஷியங்கள் வெகு தெளிவாக ஒரு குறிப்பிட்ட சிப்பந்தியையே குற்றவாளியாகக் காட்டிக் கொடுத்தன.
ஸ்ரீ சரணர்களோ அந்த நபரை அன்றிரவு கூப்பிட்டுக் குற்றவாளிக் கூண்டில் ஏற்றாமலும், அந்தக் களவு பற்றி எதுவும் கூறாமலும் அவரிடம் நயமாக, நேயமாக நீள நெடுகப் பேசிப் போனார்கள். அவர் பெயரைச் சொல்லி அவர் கூப்பிட்ட குழைவு உண்டே!
கூப்பிட்டு, அவரைக் குற்றவாளிக் கூண்டில் ஏற்றாததோடு தம்மையே ஏற்றிக் கொண்டாக்கும் கூறினார்!
“இந்த நாள்ல ராஜாங்கத்துல, கம்பெனிகள்ல கொடுக்கற சம்பளத்துல வீசப் பங்குகூட ஒங்களுக்கெல்லாம் நான் தரேனோ இல்லியோ? அங்கேல்லாம் ஒரு ப்யூனுக்குத் தரதுதான் இங்கே மானேஜருக்கே இருக்கும்! எந்த ஹைதர் காலத்துலேயோ ஏற்படுத்தின சம்பளத் திட்டத்தை ஏறக்கொறய அப்படியேதான் விட்டு வெச்சிருக்கேன்.
“ஆசார்யாள் பேருக்காக ஊரார் கொண்டு வந்து கொட்றதை நாம் வாரிவிட்டுடப்படாது. ஸமூஹத்துக்கு நாம ‘அக்கவுண்டபிள்-ங்கிறது ஒரு காரணம். அதுவுந் தவிர, நம்ம சாஸ்த்ரமே ரொம்ப எளிமையாகத்தான் வாழணும்னு சொல்லி அதை நானும் ஊர் ஊராச் சொல்லிண்டு வரேன். அப்படி இருக்கச்சே இங்கேயும், இங்கே சேர்ந்தவாளும், வெளியில நடக்கற ‘தாட்பூட்’ மாதிரியே பண்ணினா சரியாயிருக்குமா? ‘தரித்ரமே நல்லதுதான், அப்பதான் சிக்கனம் வரும்’கிறதையும் இங்கேயாவது என்னால முடிஞ்ச மட்டும் அமுல் பண்ணிக் காட்டணும்னும்…………அதோட, இங்கே வேலை பாக்கறதுங்கறது மத்த எடங்கள்ல அந்தஸ்து, பர்ஸ் ரொம்பறது முதலானதுகளுக்காக உத்யோகம் பாக்கற மாதிரி இல்லே. ஆசார்யாளுக்குக் கைங்கர்யம்-ங்கிறதுதான் இங்கே வேலை பாக்கறதுக்கு உயிர்நிலை. அப்படியிருக்கச்சே இங்கேயும் மத்த எடம் மாதிரியே சம்பளம் சாடி-ன்னு ஒசத்தி செஞ்சுட்டா அது ஆபீஸ் உத்யோகந்தானே தவிர ஆசார்யாள் கைங்கர்யமா இருக்காது. கைங்கர்யம்னா, குறிப்பா குரு கைங்கர்யம்னா, அதுல ஒரு தியாக அம்சமும் இருந்தாத்தான் அந்தப் பேர் பொருந்தும்.
“இப்படிப் பல காரணம் சொன்னாலும், நடைமுறைல கூட்டிக் கழிச்சுப் பாத்தா ஒங்களையெல்லாம் ரொம்ப மட்டுச் சம்பளத்துல வெச்சுக் கஷ்டந்தான் படுத்திண்டு இருக்கேன். ஆசார்யாள் கைங்கர்யம்னுதான் நீங்கள்ளாமும் அதைக் கவனிக்காம ஒட்டிண்டிருக்கேள்……”
மீண்டும் அச் சிப்பந்தியைத் தேனொழுகப் பெயர் சொல்லிக் கூப்பிட்டுத் தொடர்கிறார்: “நான் குடுக்கறமட்டுச் சம்பளத்துல ஊர் ஒலகத்தார் மாதிரி ஒன்னால ஆத்துக்கு எதுவும் பண்ண முடியாதுதான்; இருந்தாலும் எனக்கு ஒரு ஆசை. என்னன்னா, இத்தனை காலமா ஸ்வாமி கைங்கர்யம் சரீரத்தாலே பண்ணிண்டு வரயே, மட்டுச் சம்பளமாச்சேன்னு மூஞ்சியைச் சுளிக்காம பண்ணிண்டு வரயே, இதோடகூட இன்னும் தியாகமாக நீ ஒண்ணு பண்ணணும்னு ஆசை. சரீர கைங்கர்யத்தோட த்ரவ்ய (திரவிய) கைங்கர்யமாயும் நீ ஸ்வாமிக்கு ஒண்ணு பண்ணி, ஸ்தூலமா நீ பண்ணி வெச்சதுன்னு காட்டும்படியா என்னிக்கும் இருக்கணும்னு ஆசை. அதனால, நீ ஒன் கஷ்ட தசைலயும் இன்னும் கஷ்டப்பட்டுண்டு, வயித்தக் கட்டி வாயக் கட்டி, மாஸா மாஸம் ஒண்ணோ அரையோ மீத்தி, இப்படியே நூறு வயஸூ வரைக்கும்…….(மீண்டும் மனமாரக் கூறுகிறார்) நூறு வயஸூ இப்படியே மடத்துக் கைங்கர்யம் பண்ணிண்டு துளித் துளியா ஒண்ணு, அரை, கால்னு சேத்து ஸ்வாமிக்கு ஒரு ஸ்வர்ண உத்தரிணி பண்ணி வெச்சுடு.
“வெக்கறயா?” என்று விண்ணப்பிக்கும் பாவத்தில் கேட்டு முடித்தார்.
பிரஸ்தாவ நபர் முகத்தில் ஈயாடவில்லை. ஸ்ரீசரணருக்கு நமஸ்காரங்கூடச் செய்யாமல் மௌனமாக நகர்ந்தார்.
மறுநாள் விடியற்காலம் ஸ்ரீசரணர் விச்வரூப தரிசனம்** தர வந்தபோதே பஞ்ச பாத்திரத்துக்குள் காணமற்போன தங்க உத்தரிணியும் தரிசனம் தந்தது!
ஸ்ரீசரணர்கள் சிப்பந்தியிடம் பேசியதைக் கேட்டுக் கொண்டிருந்த ஒரு பக்தை –- தாயிடம் குழந்தைபோல அவர்களிடம் ஓரளவு ஸ்வாதீனமாகவே பேசும் பக்தை -– அவர்களிடம் மனக் கரவு இல்லாமல் கேட்டாள்: “லோகத்துக்குப் பெரியவா கருணாமூர்த்தியாக இருந்து கொண்டு, தப்பையெல்லாம் மன்னித்துப் பேசலாம்தான். ஆனால் இந்த மடத்துக்குப் பெரியவா அதிபதி ஆயிற்றே! அதனால் மடத்துச் சிப்பந்திகள் தப்புப் பண்ணும்போது கோபித்துக் கொண்டு நடவடிக்கை எடுக்கவும் நியாயமுண்டுதானே? பின்னே ஏன் பெரியவா கொஞ்சங்கூட கோபித்துக்கொள்ளாமல் அப்படித் தழைந்து கேட்டுக் கொள்ள வேண்டும்?”
அப்போதுதான் பளிச்சென்று அவர் விடை பகர்ந்தார் –- அல்லது அந்த விடை தானாகப் பளிச்சென்று திருவாயில் வந்துவிட்டது! பக்தை மனம் திறந்து கேட்டதும் மஹானின் மனமும் நன்றாகத் திறந்துகொண்டு, அடியில் புதைந்து வைத்திருந்ததைப் பிதிர்த்து விட்டது போலும்!
“நீயானா எனக்கு ஏன் கோவம் வரலேங்கிற! எனக்கானா எங்கே கோவம் வந்துடுமோன்னுதான் ஸர்வதா ஜாக்ரதை பண்ணிக்க வேண்டியதாயிருக்கு! ஏன்னா, எனக்கு மட்டும் கோவம் வந்துட்டா அப்பறம் என்ன ஆறது? அதனாலதான், ஏழேழு தலைமுறைக்கும் யாருக்கும் என்னவும் (கெடுதல்) வந்துடப்படாதேன்னு கோவமே எழும்பாம அமுக்கிப் போடறது.”
** விழிப்பு என்ற ‘ஜாக்ரத்’ நிலைக்கு ‘விச்லன்’ என்பவன் அதிதேவதை. எனவே விழித்தெழுந்தவுடன் மஹான்கள் தரும் தரிசனம் ‘விச்வரூபம்’ எனப்படுகிறது.
____________________________________________________________________________________________________________________________
Maha Periyava As Shri Ra. Ganapathy Saw Him-Series 3-Part 8
Once it was found that the golden spoon (Uddharani) used in Sri Chandramouleeswara Pooja was missing. Circumstantial evidence clearly pointed to a particular person as the one who had committed this crime.
But Sree Saranar did not put the person in the dock, nor even mentioned about the incident to him; but He talked to him that night at length very nicely. How affectionately He addressed him then!
Instead of putting him in the box, He put Himself there and spoke to him.
“I am not paying you people even a miniscule percentage of what the government and private companies pay to their employees. The manager’s salary here will be equal to the peon’s salary there. I have more or less left the salary structure made during the very old days, as it is.”
“One reason for this is that the money that the public is giving in the name of AchArya should not be squandered. We should be accountable to the society. More over our SAstrAs have advised us that we should lead a very simple life, which I am telling everyone everywhere. That being the case, is it right for those who serve here to lead a life of luxury? In fact ‘poverty’ is good. I want to show to people here that only then ‘frugality’ can be put into practice; besides, working here is not like working in other places to fill the purse and create a status. The vital objective here is to serve Acharya only. Therefore, if the salary and other comforts are raised here like in other workplaces, then it is not ‘AchArya Kainkaryam’ (service to AchArya.), but office work only. ‘The expression ‘AchArya Kainkaryam’ or ‘Guru Kainkaryam’ will suit to this service only if there is a mindset of sacrifice.”
“Though I justify it this way, it all comes down finally that I am paying you very low salaries and putting you in difficulties. All of you are not minding this and are continuing to serve here taking it as ‘AchArya Kainkaryam’.”
He addresses him again affectionately and says, “ True You cannot do anything to your family like others do with the meager salary that I am paying you, but still I have a small wish. To this day you have been doing ‘Swami Karyam’ (service to God) without frowning, not minding the small salary you get; I want you to do one more sacrifice additionally; in addition to the physical service you are doing to the ‘Swami’, do a ‘draviya kainkaryam’ (offering a material object); that should be something which will show that ‘you’ have offered something to the God. Therefore, even in your difficult living condition, save a rupee or two every month by being more frugal, till you live for hundred years (He repeats this again), along with your service to Sree Matam, save some money and get a golden spoon made for ‘Swami’. Will you do it?”
The person just kept a glum face with no expression and left the place without even prostrating before Periava.
Early next morning, when Periava came to give ‘Viswaroopa Dharsan’, the ‘missing’ golden spoon was in the ‘Pancha PAtram’!
A lady devotee who was listening to Periava when He was talking to the attendant—she used to speak very freely to Him as a child would to its mother— asked Him, “ Periava, as a ‘KaunA Murthy’ to the whole world may certainly pardon the persons making mistakes, but Periava is the chief of this Matam. Therefore, it is justified that Periava should punish those attendants who commit such mistakes. Why should Periava be so humble and request them?”
That was when He replied spontaneously —-or the reply just jumped out of His mouth ! When the devotee opened up her heart and asked Him, the great soul’s heart also opened out and what He had in His inner heart spilled out!
“You are asking me why I did not get angry? But I have to be always on the guard not to get angry. Because, what will happen if I get angry? That is why, I make sure that the anger is suppressed in order that no one should come to any harm in any of their births.”
TO BE CONTINUED………